Chumolidan olingan ibrat

Bir kuni sohibqiron Amir Temurdan so‘radilar: «Sizning oddiy beklikdan shunday buyuk saltanat sohibi darajasiga yetishishingizda nima yordam berdi?»

Ulug‘ hukmdor shunday javob berdi: «Men har qanday holatda ham umiidsizlikka tushmadim. Bu borada chumolidan o‘rnak oldim. Bir kuni dushmanlarimdan qochib, bir xarobaga berkindim. Barcha narsadan umidimni uzib, tushkunlikka tushib o‘tirganimda ko‘zim bexos bir chumoliga tushdi. U o‘zining tanasidan deyarli ikki barobar katta bug‘doy donasini olib ketardi. Uning yo‘lida yog‘och parchasimi yoki kesak parchasi... bor edi. Chumoli uning ustiga chiqishga harakat qilar, biroq yuki og‘irligi uchun oxirigacha chiqolmas, o‘zidan og‘ir yuki yerga tushib ketardi. Bug‘doy donasi yumalab, devorning tagiga tushar, chumoli qaytib tushib, rizqini olib ketishga harakat qilardi. Bu holat ellik martadan ham ko‘proq takrorlandi. Nihoyat chumoli o‘z maqsadiga yetdi. Bu kichkinagina jonzotning azmu harakatini ko‘rib, yuragimda bir umid paydo bo‘ldi. O‘z-o‘zimga dedimki, nahotki bir chumolicha shiddatim bo‘lmasa... Shundan keyin maqsadimga erishguncha hech bir to‘siqdan cho‘chimadim».

“Irfon” taqvimining 2011yil, 1-sonidan olindi.